அருணாசல அஷ்டகம் – 5
திரு ரமண மகரிஷி
அருணாசல அஷ்டகம்
(எண்சீர் விருத்தம்)
5.
மணிகளிற் சரடென வுயிர்தொறு நானா
மதந்தொறு மொருவனா மருவினை நீதான்
மணிகடைந் தெனமன மனமெனுங் கல்லின்
மறுவறக் கடையநின் னருளொளி மேவும்
மணியொளி யெனப்பிறி தொருபொருட் பற்று
மருவுற லிலைநிழற் படிதகட் டின்விண்
மணியொளி படநிழல் பதியுமோ வுன்னின்
மறுபொரு ளருணநல் லொளிமலை யுண்டோ.
பொருள்:
மணிகளால் ஆன மாலையினுள்ளே ஊடுருவி இருக்கும் நூலைப்போல், உயிர்களுக்கு உயிராகவும் அந்தந்த மதங்களின் தெய்வங்களாகவும் ஒருவனாகிய நீயே விளங்கிக் கொண்டிருக்கின்றாய். மாணிக்கத்தைத் தீட்டி அதன் அழுக்கை நீக்கி பிரகாசிக்கச் செய்வதைப்போல, மெய்யுணர்வை இழந்த மனத்தை, ஆத்ம விசாரம் என்னும் சாணைக் கல்லில் தீட்டினால் உனது அருட்பிரகாசம் தோன்றும். தீட்டிய மாணிக்கக் கல்லின் பிரகாசத்தைப்போல ஆத்மாகாரம் அடைந்த மனதிற்கு வேறெந்த பற்றுதலும் படிவதில்லை. புகைப்படக் கருவியிலுள்ள உருவத்தைப் பதித்துக் கொள்ளும் தகட்டின்மீது (film) சூரியஒளி பட்டுவிட்டால், பிறகு அதில் புகைப்பட உருவம் பதியுமோ? அருணாசலம் என்னும் ஒளிமலையே! உன்னைத் தவிர மனதில் பற்றக்கூடிய வேறொரு பொருள் உண்டோ?
Meaning:
As the string in a necklace of gems, it is the non-dual You in Your unity, who penetrates all the diversity of Life in all beings and the God of each religion. Like a gem that it is cut and polished, if the (impure) mind is worked against the wheel of the (pure) mind to free itself of its flaws, it will take on the light of Your Grace and shine like a sparkling gem. A mind that has attained such brilliance will have no attachment to anything else, unaffected by any external object. When once a photographic plate has been exposed to the sun, can it receive impressions afterwards? Oh great, dazzling Aruna Hill! Is there anything apart from You?
